తప్పిపోయిన కుమారుడు చిన్న కుమారుడా? -పెద్ద కుమారుడా?*

*తప్పిపోయిన  కుమారుడు చిన్న కుమారుడా? -పెద్ద కుమారుడా?* 

ఒక మనుష్యునికి  ఇద్దరు కుమారులుండిరి. వారిలో చిన్నవాడుతండ్రీ, ఆస్తిలో నాకువచ్చు భాగమిమ్మని తన తండ్రి నడు గగా, అతడు వారికి తన ఆస్తిని పంచిపెట్టెను. కొన్నిదినములైన తరు వాత ఆ చిన్న కుమారుడు సమస్తమును కూర్చుకొని దూర దేశమునకు ప్రయాణమై పోయి, అచ్చట తన ఆస్తిని దుర్వ్యాపారమువలన పాడుచేసెను. అదంతయు ఖర్చు చేసిన తరువాత ఆ దేశమందు గొప్ప కరవు రాగా వాడు ఇబ్బంది పడ సాగి, వెళ్లి ఆ దేశస్థులలో ఒకనిచెంత జేరెను. అతడు పందులను మేపుటకు తన పొలములలోనికి వానిని పంపెను. వాడు పందులు తిను పొట్టుతో తన కడుపు నింపుకొన అశపడెను గాని యెవడును వాని కేమియు ఇయ్యలేదు. అయితే బుద్ధి వచ్చినప్పుడు వాడునా తండ్రియొద్ద ఎంతోమంది కూలివాండ్రకు అన్నము   సమృద్ధిగా ఉన్నది, నేనైతే ఇక్కడ ఆకలికి చచ్చిపోవు చున్నాను. నేను లేచి నా తండ్రియొద్దకు వెళ్లి--తండ్రీ, నేను పరలోకమునకు విరోధముగాను నీ యెదుటను పాపము చేసితిని; ఇకమీదట నీ కుమారుడనని అని పించుకొనుటకు యోగ్యుడను కాను; నన్ను నీ కూలివారిలో ఒకనిగా పెట్టుకొనుమని అతనితో చెప్పుదుననుకొని, లేచి తండ్రియొద్దకు వచ్చెను. వాడింక దూరముగా ఉన్నప్పుడు తండ్రి వానిని చూచి కనికరపడి, పరుగెత్తి వాని మెడమీదపడి ముద్దుపెట్టుకొనెను. అప్పుడు ఆ కుమారుడు అతనితోతండ్రీ, నేను పరలోక మునకు విరోధముగాను నీ యెదుటను పాపము చేసితిని; ఇకమీదట నీ కుమారుడనని అనిపించుకొనుటకు యోగ్యు డను కాననెను. అయితే తండ్రి తన దాసులను చూచి ప్రశస్త వస్త్రము త్వరగా తెచ్చి వీనికికట్టి, వీని చేతికి ఉంగరము పెట్టి, పాదములకు చెప్పులు తొడిగించుడి; క్రొవ్విన దూడను తెచ్చి వధించుడి, మనము తిని సంతోషపడుదము; ఈ నా కుమారుడు చనిపోయి మరల బ్రదికెను, తప్పిపోయి దొరకెనని చెప్పెను; అంతట వారు సంతోషపడసాగిరి.

అప్పుడు అతని పెద్ద కుమా రుడు పొలములో ఉండెను. వాడు (పొలమునుండి) వచ్చుచు ఇంటిదగ్గరకు రాగా, వాద్యములును నాట్యమును జరుగుట విని దాసులలో ఒకని పిలిచిఇవి ఏమిటని అడుగగా ఆ దాసుడు అతనితోనీ తమ్ముడు వచ్చి యున్నాడు, అతడు తన యొద్దకు సురక్షితముగా వచ్చి నందున నీ తండ్రి క్రొవ్విన దూడను వధించెననెను. అయితే అతడు కోపపడి లోపలికి వెళ్లనొల్లక పోయెను గనుక అతని తండ్రి వెలుపలికి వచ్చి (లోపలికి రమ్మని) బతిమాలుకొనెను. అందుకతడు తన తండ్రితోఇదిగో యిన్నియేండ్లనుండి నిన్ను సేవించుచున్నానే, నీ ఆజ్ఞను నేనెన్నడును మీరలేదే; అయినను నా స్నేహితులతో సంతోషపడునట్లు నీవు నాకెన్నడును ఒక మేకపిల్లనైన ఇయ్యలేదు. అయితే నీ ఆస్తిని వేశ్యలతో తిని వేసిన యీ నీ కుమారుడు రాగానే వీనికొరకు క్రొవ్విన దూడను వధించితివని చెప్పెను. అందుకతడు కుమారుడా, నీ వెల్లప్పుడును నాతోకూడ ఉన్నావు; నావన్నియు నీవి, మనము సంతోషపడి ఆనందించుట యుక్తమే; ఈ నీ తమ్ముడు చనిపోయి తిరిగి బ్రదికెను, తప్పిపోయి దొరకెనని అతనితో చెప్పెను. 

           లూకా 15: 11-32

చిన్న కుమారునికి తండ్రి దగ్గర వుంటే? తనకి నచ్చినట్లు జీవించడం వీలుకాదు అనుకున్నాడేమో? లేక, పట్టణం వెళ్లి వ్యాపారం చేసి కోట్లు గడించాలి అనుకున్నాడేమో? తన వాటా తీసుకొని వెళ్లిపోయి, వ్యాపారం చేసాడు. అది వ్యాపారం కాదు. దుర్వ్యాపారం. వేశ్యలతో తన ఆస్థినంతా తినివేసాడు. తాను చేసిన వ్యాపారం అతనిని ఏ స్థితికి చేర్చిందంటే? పందుల పొట్టుకూడా తినడానికి అర్హతలేనంత దయనీయమైన స్థితికి చేర్చింది. దానికిగల కారణాలేమిటి? 

♻ *చిన్న కుమారుని ఆశ “వయస్సుకు మించిన ఆశ”*

ఆస్థిని పంచిపెట్టమని పెద్ద కుమారుడు అడిగినా, అర్థముంది. కానీ, చిన్న కుమారుడు అడగడంలో అర్ధంలేదు. అడుగుతున్నాడంటే? తండ్రికి లోబడి జీవించే జీవితం అతనికి యిష్టం లేదన్న మాట. తండ్రి ప్రేమ, అతని క్రమశిక్షణ ఇతనికి నచ్చలేదేమో? ఆశను కలిగియుండడంలో తప్పులేదుగాని, అది హద్దులుమీరి దురాశగా మారితే మాత్రం పతనమే. ఇతని జీవితంలో ఇదే జరిగింది. 

♻ *చిన్న కుమారుడు చేసిన వ్యాపారము “దుర్వ్యాపారము”:*

“వ్యాపారములో” కొన్ని సందర్భాలలో నష్టం వాటిల్లినప్పటికీ, ఎక్కువ సమయాల్లో లాభాలనే ఆర్జిస్తూ వుంటారు. అయితే, “దుర్వ్యాపారములో” మాత్రం లాభముల ప్రసక్తే లేదు. ఆత్మీయంగా, ఆర్ధికంగా, శారీరికంగా, మానసికంగా కూడా అంతా నష్టమే. 

*దుర్వ్యాపారము అంటే?* 

▫————————

🔹పోకిరిచేష్టలు, 

🔹దురాశలు, 

🔹మద్య పానము, 

🔹అల్లరితో కూడిన ఆటపాటలు, 

🔹త్రాగుబోతుల విందులు, 

🔹చేయదగని విగ్రహపూజలు 

                   1 పేతురు 4 : 3,4

♻ *చిన్న కుమారుని తీర్మానం:*

దుర్వ్యాపారం. వేశ్యలతో తన ఆస్థినంతా తినివేసాడు. సమస్తాన్ని ఖర్చు చేసి, తినడానికి తిండి లేక, తాను బ్రతకడం కోసం పందుల కాపరిగా పనిలో చేరాడు. పందుల పొట్టు చూచేసరికి ఆకలి రెట్టింపు అయ్యింది. యజమాని ఆహారం పెట్టేవరకు ఆకలి బాధను తట్టుకోలేక, పందుల పొట్టు తినబోయి, యజమానికి దొరికిపోయి, గెంటివేయ బడ్డాడు. తాను చెయ్యాల్సిన ప్రయత్నాలన్నీ చేసేసాడు. కాని, అతని ప్రయత్నం ఒక్క పూట కూడా తన కడుపు నింపలేక పోయింది. నేనెక్కడ తప్పిపోయాను? అంటూ ఆలోచిస్తుంటే, అతనికి అర్ధమయ్యింది. తండ్రి ఇంట తప్పిపోయాడని. తండ్రి కంటే ముందుగా దేవుని నుండి తప్పిపోయాడని. పశ్చాత్తాపము కలిగిన హృదయంతో ఒక నిర్ణయానికి వచ్చాడు. నా తండ్రి ఇంట పనివారికి సహితం సమృద్ధియైన ఆహారముంది. తిరిగి అక్కడికే వెళ్లి, "తండ్రీ, నేను పరలోక మునకు విరోధముగాను నీ యెదుటను పాపము చేసితిని; ఇకమీదట నీ కుమారుడనని అనిపించుకొనుటకు యోగ్యుడనుకాను. నీ పనివారిలో ఒకరిగా నన్నుంచు". అంటూ క్షమాపణ వేడాలి అనే నిర్ణయానికి వచ్చాడు. 

♻ *తీర్మానాన్ని అమలుచేసాడు.* 

తీర్మానం చెయ్యడం అనేది, సమస్యా పరిష్కారానికి తొలిమెట్టు మాత్రమే. దానితో సమస్య పరిష్కరింపబడినట్లు కాదు. తీర్మానాన్ని అమలుచేయడం ద్వారా సమస్య పరిష్కరించబడుతుంది. చిన్న కుమారుడు చేసింది అదే. తీర్మానం తీసుకొని అక్కడే కూర్చుండిపోలేదు. తండ్రి ఇంటికి బయలుదేరాడు. అతని ప్రయాణంలో అనేకమైన ప్రశ్నలు. అతని దౌర్భాగ్యమైన స్థితిని చూచి తండ్రి, అన్న ఏ రీతిగా స్పందిస్తారో? చింపిరి జుట్టు, చినిగిన వస్త్రాలతో నా  పనివారి ముందు ఎట్లా తలెత్తుకోగలను? ఒకవేళ పనివారితో నన్నొకనిగా చేర్చుకొంటే, వారిముందు యువరాజుగా బ్రతికిన నేను, వారితో కలసి ఎట్లా పనిచేయగలను? వద్దు అట్లాంటి అవసమానం భరించేకంటే, ఆకలితో చావడమే ఉత్తమం. ఇట్లా సాగుతుంది అతని ఆలోచన. ప్రతీ తలంపు అతనిని వెనక్కి లాగుతుంది. అయినప్పటికీ, అతని పయనం ఆగలేదు. అతడు తీసుకున్న తీర్మానాన్ని అములు చెయ్యడంలో ఒక్క అడుగుకూడా వెనక్కి వేయలేదు. మన జీవితాలు ఇతనికి పూర్తిగా విరుద్ధం.  అనేకమైన తీర్మానాలు చేస్తాము. వాటిని అమలు చేయడంలో మాత్రం పూర్తిగా విఫలమవుతున్నాము. 

♻ *తండ్రి ప్రేమ* 

బక్క చిక్కి, పిచ్చివాడిలా నడవలేక నడుస్తూ వస్తున్న కుమారుని దూరమునుండే తండ్రి గుర్తు పట్టేసాడు. పరిగెత్తు కెళ్ళి, మెడమీద పడి ముద్దు పెట్టుకొని, ఇంటికి తీసుకు వచ్చి, స్నానము చేయించి, క్రొత్త బట్టలు తొడిగించి, చేతికి ఉంగరము పెట్టి, పాదాలకు చెప్పులను తొడిగించి, క్రొవ్విన దూడను వధించి, విందు చేయించాడు. ఆ చిన్న కుమారుడు క్షమాపణ అడగాలని నిర్ణయించు కున్నాడంతే. ఇంకా క్షమాపణ కూడా అడగనే లేదు. అప్పటికే తండ్రి ఎంతగా ప్రతిస్పందించాడో చూడండి. ఆ తండ్రి తొడిగించిన  వస్త్రాలు రక్షణ, నీతి వస్త్రాలకు, ఉంగరం అధికారానికి, చెప్పులు కుమారుడు అని చెప్పుటకు సాదృశ్యం. (ఆ కాలంలో దాసులు చెప్పులు ధరించడానికి వీలులేదు. కుమారులు మాత్రమే చెక్కతో చేయబడిన చెప్పులు ధరించేవారు)        

• ♻ *తప్పిపోయిన పెద్ద కుమారుడు* 

ఈ ఉపమానమునకు మనమిచ్చిన పేరు “తప్పిపోయిన కుమారుడు”. ఇంతకీ ఎవరు తప్పిపోయారు?  ఈ ఉపమానము మొదట్లో చిన్న కుమారుడు తప్పిపోతే, చివర్లో పెద్ద కుమారుడు తప్పిపోయాడు. బయట వున్న చిన్నకుమారుడు ఇంట్లోకి చేరితే? ఇంట్లో వున్న పెద్ద కుమారుడు బయటకెళ్ళాడు. ఇది అత్యంత భయంకరమైన స్థితి. కారణం? పెద్ద కుమారుడు తండ్రితోనే వున్నాడు. కానీ, తండ్రి నుండి ఒక్క మేకపిల్లను కూడా పొందుకోలేకపోయాడు. కారణం? తండ్రి మనసు అతనికి అర్ధం కాలేదు. అతడు తండ్రితోనే వున్నాడు. కానీ, తండ్రియొక్క స్వభావం అతనికి రాలేదు. తండ్రిది ప్రేమించే స్వభావం,  క్షమించే స్వభావం, చేర్చుకొనే స్వభావం కానీ వీటిలో ఏ ఒక్క లక్షణం కూడా పెద్ద కుమారునికి లేదు. 

ప్రియ నేస్తమా? సంఘంలోనే ఉంటున్నావు. ప్రసంగాలు చేస్తున్నావు, పాటలు పాడుతున్నావు, ఉపవాసాలుంటున్నావు ఏవేవో చేస్తున్నావు. మంచిది. కానీ, తండ్రి స్వభావం నీలోవుందా? తండ్రితోనో వుంటున్నాను అనుకొంటూనే, తండ్రి స్వభావాన్ని ధరించుకోకుండా పరలోకానికి వెలుపల వుండడం అత్యంత భయంకరం. 

♻ *ముగింపు* 

ఒకవేళ లోకాన్ని అనుభవించడం కోసం దేవుని నుండి పారిపోయి, భ్రష్టమైన జీవితాన్ని జీవిస్తున్నావేమో? నీవు చెయ్యాల్సిన ప్రయత్నాలన్నీ చేసేసినా సమాధానం అంటూ నీ జీవితములో లేకుండా పోయిందేమో? దేవుడు కూడా నన్ను క్షమించడు, చేర్చుకోడు అనే నిర్ణయానికి వచ్చేసావేమో? విరిగినలిగిన హృదయంతో, పశ్చత్తాపముతో ఒక చిన్న ప్రార్ధన చేయగలిగి, ఆయన చెంతకు మరలా తిరిగి రాగలిగితే? ఆయన ఎంత మాత్రమూ త్రోసివేసే వాడు కాదు. ఆ తండ్రి తన కుమారుని యొక్క అసహ్యమైన రూపాన్ని ఏమి పట్టించుకోలేదు. కౌగలించు కొని, మెడ మీద పడి ముద్దు పెట్టుకొంటున్నాడు. మన తండ్రి కూడా అంతే. నీవు తిరిగి ఆయన చెంతకు వస్తే? నీ జీవితం ఎట్లాంటిదైనాసరే, నిన్ను కౌగలించుకొని, హక్కును చేర్చుకొంటాడు. నీవు తిరిగి వస్తావని, చాచిన చేతులతో దినమెల్లా నీ కోసం ఎదురు చూస్తున్నాడు. పశ్చాత్తాపముతో ఒక చిన్న ప్రార్ధన చెయ్యి. నీవునూ కుమారునిగా అంగీకరించ బడతావు. అట్లాకాకుండా, సంఘములోనే వుంటూ, దేవునితోనే  సహవాసం చేస్తున్నానంటూనే ఆయన స్వభావం ధరించుకోకుండా జీవితాన్ని ముగిస్తే, అది అత్యంత భయంకరం. ఎవరినిపోలి మన జీవితాలుంటున్నాయో ఒక్కసారి మనలను మనమే స్వపరిశీలన చేసుకొని, సరిచేసుకోగలిగితే జీవితం ధన్యమవుతుంది. ఆరీతిగా మన జీవితములను సిద్ధపరచుకొందము. అట్టి కృప, ధన్యత ప్రభువు మనకు అనుగ్రహించునుగాక! ఆమెన్! ఆమెన్! ఆమెన్!